Galeria E

W 2021 roku przypada 223. rocznica urodzin i 166. rocznica śmierci  Adama Mickiewicza  NASZEGO  WIESZCZA  NARODOWEGO.

W uznaniu zasług pisarza nasza szkoła postanawia oddać hołd Mickiewiczowi i w galerii „E” biblioteka szkolna zorganizowała wystawę poświęconą poecie.
        
Adam Bernard Mickiewicz – polski poeta, tłumacz, publicysta, filozof, mistyk, działacz polityczny, organizator i dowódca wojskowy, bonapartysta, nauczyciel akademicki.

Urodzony 24 grudnia 1798 w  Zaosiu, zmarł 26 listopada 1855 w Konstantynopolu.

Żona: Celina Mickiewiczowa (od 1834 do 1855)

Dzieci: Władysław Mickiewicz, Maria Gorecka, Jan Mickiewicz, Józef Mickiewicz, Aleksander Mickiewicz, Helena Mickiewicz

 

Adam Mickiewicz obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego zaliczany jest do grona największych poetów polskiego romantyzmu, do tzw. Wieszczów Narodowych. Porównywany był wielokrotnie do Byrona czy Goethego, uznany za wybitnego twórcę dramatu romantycznego w Polsce, określany mianem „poety przeobrażeń” czy „bardem słowiańskim”.

Autor powieści poetyckich, ballad, dramatu „Dziady” oraz epopei narodowej „Pan Tadeusz” - eposu kultury szlacheckiej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

Zachęcam  do obejrzenia wystawy pod hasłem:

„Adam Mickiewicz nasz wieszcz narodowy

 wystawa z okazji 223. rocznicy urodzin i 166. rocznicy śmierci”

prezentowana w szkolnej GALERII „E”  na korytarzy przed biblioteką.

          

               

     

Czy wiecie, że 2020 rok decyzją Sejmu jest Rokiem Leopolda Tyrmanda?
Właśnie w 2020 roku przypada 100 rocznica jego urodzin.
Leopold Tyrmand jest też uznawany za popularyzatora jazzu w Polsce.

     

„W 2020 roku przypada setna rocznica urodzin Leopolda Tyrmanda - wybitnego pisarza, dziennikarza i publicysty. W tym samym roku minie 35. rocznica Jego śmierci. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu wielkich zasług Artysty, postanawia oddać Mu hołd”.
Cytat z uchwały

LEOPOLD  TYRMAND  - urodził się 16 maja 1920 roku w Warszawie w zasymilizowanej rodzinie żydowskiej. Po ukończeniu szkoły średniej w 1938 roku wyjechał do Paryża, by tam przez rok studiować na wydziale architektury. To właśnie w Paryżu zetknął się z muzyką jazzową. Tę fascynację możemy odnaleźć w jego twórczości.
W trakcie wojny przebywał w Warszawie, później w Wilnie, gdzie jako młody uchodźca pracował w propagandowym piśmie komunistycznym. Do czego później przez wiele lat nie chciał się przyznać. Pod koniec 1940 roku zaczął działać na rzecz jednej z konspiracyjnych grup niepodległościowych. I właśnie za antyradziecką działalność w 1941 roku został skazany przez NKWD na 8 lat więzienia. Udało mu się uciec. Później pracował w III Rzeszy m.in. jako tłumacz. Został złapany, gdy próbował się przedostać do neutralnej Szwecji. To dlatego czas do końca wojny spędził w obozie koncentracyjnym w Grini.
W 1946 roku wrócił do Warszawy. W związku z tym, że nie zgadzał się z założeniami stalinizmu i nie krył tego w swojej twórczości publicystycznej, został obłożony nieoficjalnym zakazem publikowania.
Od 1965 roku przebywał na emigracji. Podróżował po Europie, był w Izraelu i zamieszkał Stanach Zjednoczonych. Publikował m.in. w paryskiej Kulturze Jerzego Giedroycia (dopóki nie popadł w konflikt z redaktorem naczelnym) i szybko stał się rozpoznawalny w amerykańskim środowisku publicystycznym (pisał m.in. dla The New Yorkera). Był także wykładowcą na Uniwersytecie Stanowym Nowego Jorku i Uniwersytecie Columbia.
To, co mogło przypaść do gustu naszemu Sejmowi to to, że w pewnym momencie Tyrmand stał się bardzo konserwatywny. Agresywnie sprzeciwiał się tendencjom lewicowym. W tych latach myślał o sobie, jako o twórcy, którego prześladuje kultura liberalna. Było to spowodowane m.in. jego konfliktem z Giedroyciem. W latach 70., gdy Amerykę opanował ruch hipisowski, konserwatywizm Tyrmanda jeszcze bardziej się zaostrzył. Krytykował Hollywood i niszczenie tradycyjnych wartości.
Zmarł w Fort Myers 19 marca 1985 roku w wieku 65 lat.

Bez  względu  na  to  czy  zgadzamy  się  z  konserwatywnymi poglądami  Tyrmanda, czy  nie, z pewnością jest kilka książek pisarza, po które w tym roku warto sięgnąć.
Najbardziej znana powieść - Zły. Od kilku lat trwają prace nad jej ekranizacją. Tyrmand opublikował ją w 1955 roku. To z jednej strony najpoczytniejszy kryminał, który został napisany w PRL-u, z drugiej - zawoalowany, bardzo inteligentny opis Polski Ludowej.

U brzegów jazzu - ta książka to zbiór esejów pełnych osobistych refleksji o muzyce, sztuce i współczesnej Tyrmandowi rzeczywistości.

Więcej książek autora znajdziecie na tej stronie: https://liblink.pl/JiCcNcisnx  
Zachęcam, żeby po nie sięgnąć. W końcu trwa  Rok Leopolda Tyrmanda, niech to będzie pretekst.

Polecam do obejrzenia wystawę pod hasłem  „2020  ROKIEM  LEOPOLDA  TYRMANDA” w GALERII „E”  na korytarzy przed biblioteką.